Pole

Administrator

Otwieracie oczy, przechodzą was ciarki.

Po chwili orientujecie się, że leżycie na ziemi. Jest zimno.

Niebo, na które z racji pozycji patrzycie, pokryte jest chmurami. Z barw otoczenia wynika, że słońce zaszło już za horyzont, a jego łuna niebawem przestanie oświetlać ten obszar. Zapadnie zmrok.

Gracz

Leżałem w bezruchu i oddychałem głośno. Podniosłem lekko głowę, ale wciąż miałem zamazany obraz. Położyłem głowę z powrotem na ziemię.

Narracja in-postowa admina pojawiać będzie się w tym kolorze.

Kiedy kładziesz głowę na ziemię, jeszcze dotkliwiej odczuwasz jej zimno.

Gracz

Przetarłem oczy po czym rozejrzałem się dookoła

Administrator

Rozglądasz się.

Jak tylko Twoje oczy przyzwyczajają się do nowych warunków, widzisz że leży obok Ciebie trzech ludzi. Wszyscy, prócz jednego Azjaty, wydają się być przytomni, lecz wszyscy są tak samo zdezorientowani.

Wokół siebie widzisz las. Jakieś 300 metrów na północ od was dostrzegasz małą chatę.

Gracz

Wstaję z trudem i jeszcze raz rozglądam się dookoła. Zacząłem iść w stronę chatki, ale po czterech krokach znowu upadłem na ziemię. Było mi bardzo zimno.

Administrator

Reszta widzi twoje starania. Słońce zachodzi bardzo szybko. Czujesz, jakbyś przeleżał na ziemi dopiero parę sekund. Mimo to masz wrażenie, jak gdybyś całą noc grał w koszykówkę. Mięśnie odmawiają Ci posłuszeństwa, jest zimno.

Gracz

Rozglądając się dookoła idę w stronę Louisa. Upadając na kolano, cały przesiąknięty zimnym powietrzem mówię:
- Kto Ty za jeden?

Gracz

- Aaach-otworzyłem oczy i czułem ostry ból głowy- Jestem Louis. Gdzie my jesteśmy? Ko Ty?-Wypytywałem zdezorientowany. Usta trzęsły mi się od zimna.

Gracz

- Jason. Niechętnie wyznawszy swoje imię spogląda na Louisa.
- Bo ja wiem, jakieś zadupie. Ale jak się zaraz nie dowiem to ktoś dostanie w mordę. Po kwestii, splunąłem wyrażając swoją pogardę nad "towarzyszami". Wstałem, idę w stronę chaty. Podnoszę ręce i pocieram oraz chucham.
- Chodź, może tam coś znajdziemy.

Administrator

Jesteście już całkiem przytomni. Nie można jednak powiedzieć tego o leżącym obok Azjacie. Zapada zmrok.

Gracz

Z trudem wstaję z ziemi
-Nie możemy go tak zostawić!
powiedział po czym z trudem wziął nieznajomego na plecy i ruszył w kierunku chatki

Administrator

Bierzesz nieprzytomnego kolegę na plecy. Nie jest ciężki. Jest Ci jednak bardzo zimno.

Widzicie tą, jakże słuszną moralnie scenę. Co robicie..

Gracz

Odwracam się
- Jak nie? Chłopak jest słaby! I tak się nam nie przyda.
Po przejściu parę kroków do chaty, krzyczę:
- To idziecie?!

Gracz

-Dobra, pomogę Ci go nieść.-powiedziałem i zaczęliśmy iść w stronę chatki.

Gracz

Patrzy ukratkiem na Louisa i Adriana.
- I po co go bierzecie?!